Κολπίτιδα – Τραχηλίτιδα

Κολπίτιδα

Οι περισσότερες γυναίκες θα έχουν τουλάχιστον ένα επεισόδιο κολπικής λοίμωξης στη διάρκεια της ζωής τους, το οποίο θα χαρακτηρίζεται από κολπική υπερέκκριση και κνησμό. Απαιτείται κλινική εξέταση αλλά και εργαστηριακός έλεγχος.

Οι τρεις συχνότερες παθήσεις που σχετίζονται με κολπική υπερέκκριση είναι η βακτηριδιακή κολπίτιδα, η τριχομοναδική κολπίτιδα και η μυκητιασική κολπίτιδα (καντιντίαση). Σε περιπτώσεις βακτηριδιακής κολπίτιδας ή τριχομοναδικής διαπιστώνεται όξινο PH (>4.5) και αναδύεται χαρακτηριστική οσμή.

Για τη θεραπεία χορηγούνται τοπικά ή από του στόματος αντιβιοτικά και ενισχυτικά της χλωρίδας του κόλπου. Η ανταπόκριση στη θεραπεία και η πιθανότητα υποτροπής δεν σχετίζονται με τη θεραπεία του συντρόφου και γι’αυτό δε συστήνεται η θεραπεία. Στη διάρκεια της εγκυμοσύνης θεραπεία συστήνεται σε όλες τις συμπτωματικές περιπτώσεις διότι η κολπίτιδα έχει συσχετισθεί με δυσμενή έκβαση της κύησης, προκαλώντας πρόωρη ρήξη υμένων, πρόωρο τοκετό, χοριοαμνιονίτιδα και ενδομητρίτιδα.

Τραχηλίτιδα

Τραχηλίτιδα είναι η φλεγμονή του τραχήλου της μήτρας και αποτελεί συνήθη γυναικολογική πάθηση. Οι φλεγμονές αυτές μπορεί να είναι οξείες ή χρόνιες, ασυμπτωματικές ή συμπτωματικές. Το κυρίαρχο σύμπτωμα είναι η δύσοσμη βλεννοπυώδης κολπική έκκριση, ο κνησμός και καύσος (κάψιμο) στα έξω γεννητικά όργανα και ο πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή. Κάποιες φορές είναι δυνατόν να υπάρχει και πόνος στο κατώτερο μέρος της κοιλιάς, με πιθανή αντανάκλαση πίσω, στη μέση. Οι οξείες τραχηλίτιδες μπορεί να προκαλέσουν υπογονιμότητα, αφού οι εκκρίσεις του τραχήλου της μήτρας σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι τοξικές για το σπέρμα. Οι τραχηλίτιδες που οφείλονται σε γονόκοκκο, ενδέχεται να συνοδεύονται από ουρηθρίτιδες και να έχουν ως επακόλουθο την εμφάνιση συχνουρίας ή και δυσουρίας (πόνο στην ούρηση). Συχνά μαζί με τον ενδοτράχηλο προσβάλλεται και το ενδομήτριο, με επακόλουθο την αποβολή σε περίπτωση εγκυμοσύνης.

Εάν η τραχηλίτιδα είναι άσηπτη, δηλαδή δεν οφείλεται σε κάποιο μικρόβιο ή ιό, σε μεγάλο ποσοστό στις νεαρής ηλικίας γυναίκες είναι αποτέλεσμα σεξουαλικών επαφών . Επίσης, η ατροφία του τραχήλου της μήτρας που επέρχεται φυσιολογικά στην εμμηνόπαυση, επίσης μπορεί να είναι αιτία φλεγμονής.

Εάν οφείλεται σε διάφορα μικρόβια που προκάλεσαν μόλυνση του τραχήλου. Μπορεί να επήλθε και επέκταση της φλεγμονής από τον κόλπο στο αιδοίο, στο ενδομήτριο και στην ουρήθρα. Συχνότερα αίτια οξείας πρωτοπαθούς τραχηλίτιδας είναι ο γονόκοκκος (neisseria gonorrhoeae), τα χλαμύδια (chlamydia trachomatis) και πιθανόν το μυκόπλασμα (mycoplasma hominis / ureaplasma uralyticum). Δευτεροπαθής οξεία φλεγμονή μπορεί να προκληθεί από μικρόβια που προκαλούν κολπίτιδα (μύκητες, τριχομονάδες, gardnerella vaginalis κ.λπ.) ή ενδομητρίτιδα. Χρόνιες τραχηλίτιδες είναι δυνατόν να τις προκαλέσουν μικροοργανισμοί όπως π.χ. σταφυλόκοκκοι, στρεπτόκοκκοι, εντερόκοκκοι. Άλλοι πιθανοί παράγοντες είναι οι τραυματισμοί, το ενδομήτριο σπείραμα (IUD), η μη καλή υγιεινή της περιοχής των γεννητικών οργάνων, κ.α.

Η θεραπεία εξαρτάται από την ηλικία της γυναίκας, τη βαρύτητα της φλεγμονής, από το αν έχει προηγηθεί άλλη θεραπεία και από την επιθυμία της γυναίκας για τεκνοποίηση.Την ίδια θεραπεία ακολουθεί και ο σύντροφος.