Έλεγχος πριν την κύηση

Έλεγχος πριν την επίτευξη κύησης

Η γυναίκα που επιθυμεί να γίνει μητέρα, είναι σκόπιμο να προσέλθει στο Ιατρείο προκειμένου να υποβληθεί σε προγεννητικό έλεγχο, ώστε να αποφύγει προβλήματα που μπορεί να βάλουν σε κίνδυνο την εγκυμοσύνη ή να δυσκολέψουν τη σύλληψη. Οι ίδιες εξετάσεις θα πρέπει να γίνουν και εάν η γυναίκα προσέλθει για έλεγχο επιβεβαίωσης μίας κύησης.

Στο Ιατρείο μας, μετά από ενδελεχή λήψη ατομικού και οικογενειακού ιστορικού, κλινική και υπερηχογραφική εξέταση, θα δοθούν οδηγίες για τις εξής εξετάσεις:

Ελέγχεται η σωστή λειτουργία των νεφρών.

Όπως Ηπατίτιδα B, C, σύφιλη, HIV I /II.

Έλεγχος ώστε να δούμε αν υπάρχει φλεγμονή για να θεραπευτεί πριν την πιθανή εγκυμοσύνη αλλά και ανίχνευση ιών που θα χρειαστούν τον ανάλογο έλεγχο ακόμα και στην εγκυμοσύνη.

Μικρόβια όπως χλαμύδια, ουρεόπλασμα και μυκόπλασμα δε βοηθούν στην επίτευξη της σύλληψης, αλλά δημιουργούν προβλήματα υπογονιμότητας. Σε περίπτωση που η γυναίκα βρεθεί θετική σε ένα από τα παραπάνω θα πάρει θεραπεία και θα μπει απευθείας στην προσπάθεια για εγκυμοσύνη.

Με ψηλάφηση, υπέρηχο και μαστογραφία.

Μη επεμβατικός έλεγχος

Γίνεται από τον ιατρό και αποστέλλεται σε Εργαστήριο Μοριακού Ελέγχου, εξειδικευμένο στον προγεννητικό έλεγχο, το οποίο μπορεί να διαγνώσει με πολύ υψηλά ποσοστά ακρίβειας, χρωατοσωμικές ανωμαλίες.

Ο έλεγχος γίνεται με απομόνωση εμβρυϊκού DNA στο αίμα της μητέρας. Σε περίπτωση που ο μη επεμβατικός έλεγχος δείξει κάποιο πρόβλημα θα πρέπει η γυναίκα να προβεί σε επεμβατικό έλεγχο.

Επεμβατικός έλεγχος

Βασικές ενδείξεις για να γίνει μια προγεννητική επέμβαση είναι η ηλικία της μητέρας πάνω από 35 χρόνια, η αυξημένη αυχενική διαφάνεια, οι παθολογικοί βιοχημικοί δείκτες και τα παθολογικά ευρήματα στο υπερηχογράφημα. Οι κυριότερες και συχνότερα χρησιμοποιούμενες τεχνικές επεμβατικού προγεννητικού ελέγχου είναι:

Η λήψη των λαχνών γίνεται την 11η-13η εβδομάδα κύησης και η πιθανότητα εμβρυικής απώλειας είναι 1-1.5%. Γίνεται για έλεγχο του εμβρυικού καρυότυπου, και πιο συχνά για τον έλεγχο της μεσογειακής αναιμίας όταν οι δύο γονείς είναι φορείς.

Εκτελείται μετά την 17η εβδομάδα κύησης με κίνδυνο εμβρυικής απώλειας 0.5-1%. Είναι η πιο διαδεδομένη επεμβατική μέθοδος ελέγχου του εμβρυικού καρυότυπου.